Op reis gaan ...

‘Zeldzaam zijn diegenen die weten wat reizen werkelijk betekent. Men proeft de hernieuwing van de dingen maar men vergeet de herbronning in zichzelf. Je zet je in voor je rondreizen maar zonder kennis te hebben van wat je allemaal in jezelf zou kunnen beschouwen.’

Zhuang Zi ca. 369-286 v.Chr., Chinese dichter en taoïstisch filosoof.

OP REIS GAAN ...

‘Zeldzaam zijn diegenen die weten wat reizen werkelijk betekent…’
Deze zomer heb ik een weldadige  wandelvakantie ervaren in de Eifel. Ik houd van de prachtige natuur rondom de Rursee. De ruimte om me heen schept ook weer ruimte in mezelf. De wijdsheid van de natuur helpt me om ook in mijn eigen leven nieuwe perspectieven te zien.

Ik had veel aandacht voor de ontmoetingen van elke dag met mensen, dieren en zoveel nieuwe dingen. Elke dag was als een geschenk met zijn wandelingen, het zwemmen op de hete dagen, en het verkennen en waarderen van de omgeving.

Letterlijk gaandeweg heb ik mogen ervaren, hoe mijn ‘reizen’ naar de Eifel de weg opent naar een innerlijk op reis gaan. Tijdens de lange en stille wandelingen ben ik weer in dieper contact gekomen met mezelf. Met veel verbazing heb ik stil mogen staan bij mijn innerlijk landschap, waar ik veel nieuwe en nog weinig bekende terreinen heb ontdekt, of juist ook terreinen die ik een beetje heb verwaarloosd de afgelopen tijd.
Zo werd deze vakantie voor mij tot een moment van echte herbronning.
Er was aandacht, rust en ruimte voor dat wat werkelijk belangrijk is in mijn leven, door gewoon vrije tijd, zonder dat er iets moest, in een vertraagd tempo, waar voor mij vooral het luisteren belangrijk was. Luisteren naar de geluiden om me heen - en gaandeweg met nieuwe aandacht ook naar de geluiden in mezelf.

“ Je zet je in voor je rondreizen maar zonder kennis te hebben van wat je allemaal in jezelf zou kunnen beschouwen.”
Vlak na de vakantie mocht ik twee stille retraites begeleiden. En ook een retraite is een vorm van vakantie: je onderneemt de reis naar het bezinningscentrum, laat je vertrouwde omgeving achter je, om zo ruimte te creëren voor je innerlijk op weg gaan. Ik zag bij de deelnemers gebeuren wat er ook in mij gebeurde tijdens mijn vakantie: verbazing over wat je allemaal in jezelf kunt beschouwen. Wat er te vinden is, de innerlijke bezienswaardigheden, en ook het braakland in je dat er op wacht ontgonnen te worden.

Vakantie – een vrije ruimte om weer tot onszelf te komen, ons verlangen naar verbondenheid te beluisteren en vorm te geven. Erop uit durven gaan, en je toevertrouwen aan het misschien nog onbekende in jezelf.

Dit is niet verkrijgbaar in een “all inclusive pakketje”, voorzien van alle comfort. Het gaat precies niet om comfort, maar om de reis zelf. Soms blijf je met je (innerlijke) wandelschoenen in de modder steken en struikelt over obstakels. Het is soms een geploeter om een steile berg te beklimmen, maar als je dan boven bent, en geniet van een schitterend vergezicht, is de inspanning weer vergeten.

Je hoeft zelfs niet eens ver op reis te gaan. Het kan ook dichtbij gebeuren, op je terras, je balkon of tuintje, of een bank in het stadspark: daar, waar je een vrije ruimte ervaart: durf je er aan toe te vertrouwen. Gun jezelf de tijd, kijk en luister …

En je zult je erover verbazen: er valt zoveel te ontdekken om ons heen én in ons zelf.